Çağdaş Mimari ve Marka Değerinin Buluşması: Anahita Fabrikası

Shahram Shir'in İmzasını Taşıyan Anahita, Endüstriyel Mimarinin Sınırlarını Zorluyor

Shir'in liderliğindeki tasarım ekibi, markanın çizgilerini tüm yapıya yayarak, Anahita'nın kimliğini mimari bir dille ifade etmeyi başarmış. Beş kapılı geleneksel yapılar, gökyüzü çizgileri ve çevresel bağlamdan esinlenen üçgen formlar, projenin dört ana ilham kaynağını oluşturuyor. Bu katmanların birleşimi, endüstriyel mimaride bir devrim niteliği taşıyor ve unutulmuş mimari markalaşmasına yeni bir yön veriyor.

Proje, metal iskeleti önceden inşa edilmiş bir fabrika alanında hayat bulmuş. Tasarımın en önemli yönlerinden biri, iç mekandan büyük bir hacmi boşaltarak, merkezi bir avlu ve yeşil alan yaratılması olmuş. Tek bir malzeme kullanımı, yapının çatısından kabuğuna kadar olan bölümlerinde tercih edilmiş ve bu sadelik, inşaat teknolojisinde önemli bir karar olarak öne çıkıyor.

Anahita karma kullanım projesi, 2500 metrekarelik bir alanda, işçilerden yöneticilere kadar farklı ihtiyaçlara cevap veriyor. Zemin katta işçiler için 750 metrekarelik bir dinlenme alanı, birinci katta ofisler ve ikinci katta yönetim odası, otel, yüzme havuzu ve konaklama alanları bulunuyor. Zemin ve birinci katlarda 750 metrekarelik bir orta avlu ve yeşil alan tasarlanmış.

Tasarım süreci, Haziran 2021'de yeni sahibinin proje değişikliği sonrası başlamış ve İran'ın başkenti Tahran'daki bir endüstriyel kasabada yer alıyor. Mimari sanat açısından herhangi bir değere sahip olmayan bu bölgede, tasarımın temel değişikliklerle tamamlanması ve inşaatın Ağustos 2021'de başlayarak Ağustos 2023'te tamamlanmasıyla, proje hayata geçirilmiş.

Marka değerini mimari tasarımda ifade etme amacıyla yapılan kütüphane araştırması, marka sermayesinin önemini ve mimari sanat ile olan ilişkisini ortaya koymuş. Araştırma sonucu, mimari sanatın marka değerini artırma konusunda pozitif ve anlamlı bir ilişki olduğunu gösteriyor.

Projenin en büyük zorluğu, önceki sahibi tarafından yapılan metal iskeletin ve projenin estetik değerlerden yoksun bir bağlamda yer almasının toplumsal algılarıydı. Bu çerçevede, mevcut yapı içinde fikirleri yerleştirmek büyük bir meydan okuma oluşturmuş.

Anahita Fabrikası projesi, İran'daki endüstriyel kasabaların morfolojisini ele alarak başlayan ve toplumla etkileşim kurarak devam eden bir eleştiriyi temsil ediyor. Proje, alternatif mimari anlayışlarla karşılaşan toplumun tepkilerini olumlu bir dönüşüme çevirerek, çeşitli toplumsal sahnelerde mekân kalitesini zenginleştiriyor.